Podróże, krajobrazy wewnętrzne i nowe horyzonty – kino jako przestrzeń swobodnego oddechu

W świecie przesyconym migawkowymi obrazami i schematycznymi narracjami, są jeszcze filmy, które pozwalają na zaczerpnięcie głębszego oddechu. Zapraszają zarówno do podróży w przestrzeni fizycznej – innym drogami, ku innym krainom i horyzontom – jak i do podróży wewnętrznej, może nie tak spektakularnej, ale równie głębokiej. Z dala od świata, Light as Feathers i Pamiętaj, żeby mrugnąć należą do tej rzadkiej kategorii filmów, w których krajobraz – tak geograficzny, jak i mentalny – staje się rzeczywistą siłą napędową narracji i emocji. Razem, filmy te tworzą delikatną mapę ścieżek, które warto obrać, by łatwiej odnaleźć siebie.

Bohaterowie Z dala od świata

postanawiają zejść z głównych szlaków, zarówno w sensie przestrzennym, jak i symbolicznym. Porzucając znane drogi dające poczucie bezpieczeństwa, film otwiera się na przestrzeń, w której jest miejsce na wątpliwości, kontemplację i przemianę. Każde obejście staje się pretekstem do ponownego przemyślenia własnych punktów odniesienia i spowolnienia rytmu. Podróż zewnętrzna staje się wówczas odbiciem podróży wewnętrznej: przemieszczamy się po krajobrazie tak, jak wędrujemy w głąb siebie, a każdy krok niesie kolejne niespodzianki, które mogą wzbogacić lub poszerzyć nasze doświadczenie.

Kolejne arcydzieło? To zależy od Ciebie! Obejrzyj Z dala od świata tutaj i daj temu filmowi szansę zabłysnąć!

Light as Feathers

skupia się natomiast na pojęciu lekkości. Film oddaje poezję lotu, uczucie unoszenia się pomiędzy ziemią a niebem. Obrazuje tę kruchą chwilę, w której świat wydaje się zawieszony, a ciało uwalnia się od ciężaru, aby złączyć się z powietrzem, światłem i ruchem. Krajobraz zewnętrzny przekształca się w krajobraz emocjonalny: to delikatność chwili i subtelność oddechu prowadzą widza. Podróż zmienia kierunek na pionowy, zwraca się ku temu, co podnosi i koi.

Kolejne arcydzieło? To zależy od Ciebie! Obejrzyj Light as Feathers i daj temu filmowi szansę zabłysnąć!

Wreszcie, Pamiętaj, żeby mrugnąć

– film, który przypomina podstawową prawdę: nie wolno zapominać o tym, by nie tylko patrzeć, ale też widzieć. W świecie, w którym często nie dostrzegamy mijanych miejsc, ten obraz oferuje miłe wytchnienie. Proste, niemal osobiste przypomnienie, żeby poświęcać pełnię uwagi otaczającej nas rzeczywistości – czy to wizualnej, dźwiękowej, czy wewnętrznej. Sensoryczna podróż, w którą zabiera nas ten film uświadamia, jak ważna jest jakość spojrzenia i umiejętność uchwycenia chwili, zanim zniknie.

Kolejne arcydzieło? To zależy od Ciebie! Obejrzyj Pamiętaj, żeby mrugnąć tutaj i daj temu filmowi szansę zabłysnąć!

Tym, co łączy te trzy filmy jest przestrzeń, jaką dają do zaczerpnięcia swobodnego oddechu. Otwierają okna na nowe widoki – dalekie, wyimaginowane lub intymne – i zachęcają do zdrowego dystansu. Pokazują, że podróż to nie tylko przemieszczanie się z miejsca na miejsce, to także sposób na zamieszkanie w świecie, odkrywanie jego widocznych i niewidocznych krajobrazów oraz ponowne połączenie z sobą samym. To dzieła, które przypominają o tym, jak ważna jest ucieczka – zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna – by na nowo nauczyć się widzieć, czuć i marzyć.

Zainteresowana/y? Odkryj filmy festiwalu ArteKino 2025 z bezpłatnym dostępem tutaj. Europejskie kino jest w Twoich rękach — głosuj, by je wspierać!